భగవద్గీత - శ్లోకం 13: తతః శంఖాశ్చ భేర్యశ్చ పణవానకగోముఖాః | సహవాహన్యన్త స శబ్దస్తుములో భవత్ ||

Bhagavad Geetha - Telugu - Sloka - 0013

శ్లోకం 13:

తతః శంఖాశ్చ భేర్యశ్చ పణవానకగోముఖాః | సహవాహన్యన్త స శబ్దస్తుములో భవత్ ||

ప్రతిపదార్థం:

తతః = అటుపిమ్మట; శంఖాః = శంఖములు; చ = కూడా; భేర్య: = భేరులు; చ = మరియు; పణవానక = చిన్నభేరులు మరియు ఢంకాలు; గోముఖాః = శృంగములు; సహసా = అకస్మాత్తుగా; ఏవ = నిశ్చయముగా; అభ్యహన్యన్త = ఒ కేసారి మ్రోగింపబడెను; సః = ఆ; శబ్దః = సంఘటిత ధ్వని; తుముల: = దట్టమైనది; అభపత్ = అయ్యెను.

తాత్పర్యం:

అటు పిమ్మట శంఖములు, పణవానకములు, భేరులు, కొమ్ములు ఆదివి అన్నియు ఒక్కసారిగా మ్రోగింపబడెను. ఆ సంఘటిత ధ్వని అతిభీకరముగా నుండెను.

భాష్యము:

భీష్ముడి యుద్ధ పిలుపు విన్న కౌరవ సైన్యంలోని ప్రతి ఒక్కరూ ఉత్సాహంగా వివిధ వాయిద్యాలను వాయించటం ప్రారంభించారు, కోలాహల శబ్దాలు చేశారు. శంఖాః అంటే శంఖాలు, పణవ్ అంటే డ్రమ్స్, ఆనక్ కెటిల్ డ్రమ్స్, బ్రేయః బుగ్గలు మరియు గో-ముఖ్ అంటే కొమ్ములు ఊదుతున్నారు. ఈ వాయిద్యాలన్నీ కలిసి వాయించేటప్పుడు పెద్ద కోలాహలం సృష్టించింది.